Rootsville

Mátyás Pribojszki Band (Hun) Blues Move2Blues (MOD) Hasselt (08-02-2018) reporter: Marcel - photo credits: Freddie info artiest: Mátyás Pribojszki info club: Move2blues © Rootsville 2018

Hongarije is nu niet onmiddellijk bekend als het bluesmekka van Europa, maar ze hebben wel één van de beste mondharmonicaspelers van het Oude Continent, met name de sympathieke Mátyás Pribojszki. De man blaast al sinds zijn veertiende op de Mississippi saxofoon en vond zijn inspiratie als muzikant bij de legendarische mondharmonicaspelers. Hij weet als geen ander de brug te maken tussen traditionele stijlen niet vergetend zijn eigen accenten in zijn muziek in te planten. Mátyás is een echte duizendpoot, niet alleen een mondharmonicavirtuoos, maar ook een begenadigd zanger en altijd bereid om de show te stelen.

Hij toerde reeds door verschillende landen en deelde het podium met grote bluesnamen zoals Charlie Musselwhite, Bob Margolin, Finis Tasby, Duke Robillard, Alex Schultz, Otis Grand, Carlos Del Junco, Paul Lamb… om er maar enkelen te noemen. In januari 2004 richt hij zijn Mátyás Pribojszki Band op. Ondertussen, heel wat cd’s en festivals later mogen we de man en zijn band terug in België verwelkomen. Eindelijk zou ik zeggen, want Matyas, die in eigen land zowat zijn eigen standbeeld heeft verdiend, komt eigenlijk veel te weinig afgezakt naar onze contreien. Gelukkig kregen ze in de MOD bij Move2Blues het lumineus idee om deze sympathieke gast nog eens naar België te halen. Samen met hem ook nog Ferenc Szasz op gitaar ( en zijn side-kick bij Grunting Pigs), Laszlo Csizmadia aan de bas en Daniel Molnar op de drums).

Iedereen klaar dus voor een avond met top blues. Deze opportuniteit konden we aan ons niet laten voorbijgaan en daarom trokken wij dus goed gemutst naar het verre Limburg. Het klein zaaltje was niet afgeladen vol, maar was wel aangenaam gevuld met enthousiaste bluesliefhebbers. We kregen al meteen wat nieuws te horen. Zo zou Matyas in het najaar een nieuwe plaat uitbrengen maar niet meer onder de huidige naam, maar als ‘Jumping Mat and His Combo’. “”Mais retour à nos moutons” zouden ze in het Frans zeggen. Het is een feit dat wij een dijk van een optreden geserveerd kregen. “Jumping Mat” en zijn kornuiten waren in bloedvorm en we zouden het geweten hebben. Mátyás wist zijn gig stelselmatig op te bouwen tot een hoogtepunt.

De eerste set begon alvast met een speciale versie van ‘Boogie Woogie Baby’ gevolgd door Beauty Queen’. In de eerste set wist hij perfect een balans te vinden tussen slow blues met ‘Soul Stealin’, een pakkend nummer die hij beëindigde op zijn knieën al was hij een gebed aan het opzeggen en het snellere werk zoals het stomende ‘Zydecola’ gevolgd door het opzwepende ‘Boogie On The Ship’, het fantastische ‘Travelling Mood’ die ons richting New Orleans bracht en waarbij hij zijn harp liet klinken al ware het een zydeco accordeon om af te sluiten het soulvolle ‘Memphis Soul’ , een nummer dat deed denken aan de tijden van Motown.

Na een korte break konden we van start gaan met deel twee, waarbij ons enkele verrassingen werden beloofd. De opbouw ging alsmaar crescendo en de snelheid van de nummers werd opgetrokken. Er werd gestart aan 200 km/uur met ‘Running Out Of Time’, gevolgd door ‘Can’t Make You Stay’, nummer dat op de cd gespeeld wordt door Bob Margolin op gitaar, maar nu door Feri op meesterlijke wijze werd overgenomen. Feri was in grote vorm gisterenavond en verdiende een dikke pluim voor zijn puik gitaarwerk. De ritmesectie stond als een huis met een stevig drummende Daniel Molnar en Lazlo die waarschijnlijk de coolste bassist is van heel Oost-Europa.

Jimmy Reed is de grote favoriet van Mátyás en dat hoorden wij bij ‘Aw Shucks, Hush Your Mouth’ en kwam Annemiek de stage opgekropen om Matyas op de harp bij te staan bij ‘Bright Lights, Big City’. Hierna kregen we een uitzonderlijke versie van Bessie Smiths ‘Ain’t Nobody’s Business But Mine’, het publiek werd er voorwaar stil van.

De adempauze was echter van korte duur want Steven Troch mocht de jongens vervoegen voor een harmonicabattle op de bühne bij ‘I Heard The News’ en ‘Mistery Train’. Bewees weer wat een topper Steven Troch is. We waren bijna aan het eind van dit schitterend optreden, dat werd afgesloten met ‘Farmer John’ een leuk nummer dat ooit geschreven werd in mijn geboortejaar ( een hele poos geleden dus) door Don “Sugarcane” Harris en Dewey Terry.

Jammer genoeg kregen we geen toegift, maar kom, het deed geen afbreuk aan hetgeen wij net hadden meegemaakt. Topoptreden daar in het verre Limburg, dan maar de kou in en huiswaarts gereden, nog steeds nagenietend van een leuke avond. ‘Jumping Mat and His Combo’ ? Een dikke aanrader voor alle organisatoren in onze contreien mijn gedacht !!